Gaat jouw been/arm/schaamhaar ook overeind staan van deze zin? Of is dat netjes verwijderd conform de maatschappij. Of ben je man en wordt van jou alleen verwacht dat je eventueel je baard trimt (behalve als je sporter bent dan verdwijnt er ook wel eens beenhaar).
Als vrouw hoor je zo haarloos te zijn als een meisje
Vanaf het moment dat ik een jaar of 12 was en okselhaar kreeg moest ik eraan geloven. Eerst met een prehistorische trimmer omdat mijn moeder me te jong vond om te scheren. Op de middelbare school maakten wij meisjes elkaar gek “ieeeeh je hebt beenhaar!” zodat het eerste scheermesje zijn intrede maakte. Zo was het nou eenmaal, als vrouw hoor je zo haarloos te zijn als een meisje. Wat later maakten we ons ook druk over de “stijl” van ons schaamhaar, ook al was seks nog een ver van mijn bed show.
Vrouwen met stoppels vond ik net als de rest van vrouwen in mijn omgeving echt belachelijk. Elke paar dagen schoor ik oksels en benen en ingegroeide haren, uitslag en jeuk hoorden daar gewoon bij.
Door de jaren heen zag ik wel eens op social media en ook om me heen vrouwen die zich als statement niet schoren. Ze verfen oksel- en schaamhaar in felle kleuren en riepen op om de scheermesjes te laten liggen. Voor mij veel jaren een ver van mijn bed show.
Opeens stopte ik met scheren
Wanneer stopte ik met scheren? In eerste instantie in de winter toen ik vrijgezel was en het toch veel comfortabeler was om niet elke paar dagen te scheren. Ik bespaarde op scheermesjes, scheerzeep, ontharingscreme, maar ook op crème tegen uitslag en een droge huid. Toen de druk van andere vrouwen me niet veel meer deed en ik ook een man trof die het allemaal niet boeiend vond of ik haar had op plekken die hij zelf ook niet onhaarde wist ik het: fuck de ontharingsindustrie!
Waarom zijn vrouwen met haar vies?
Een student (man, 18) van mij zei laatst: “ja mevrouw, beenhaar is gewoon vies”. Hij doelde hier op vrouwen maar dat zei hij niet. Dus ik zei: “ja, vind je dat zelf niet veel gedoe dan? Elke keer je benen scheren?” Geschrokken keek hij me aan. “Ik?! Maar ik scheer mijn benen niet!” Ik glimlachte. “Maar dat is toch vies?”
Hij keek me niet begrijpend aan, een klasgenoot sloeg hem op zijn rug. “Ja, mevrouw hij bedoelt dat het bij vrouwen vies is, bij mannen niet”. “Maar waarom is het bij mannen niet vies dan?”, probeerde ik nog. Helaas kwamen de heren daar niet helemaal uit. “Eh, dat is nou eenmaal zo”, zeiden ze.
Toch heb ik ze een moment aan het denken gezet. Ik denk dat heel veel mensen vies zijn van lichaamshaar. Bij vrouwen dan… Want bij mannen wordt (meestal) geen bikinilijn geharst en wordt het ook niet verwacht dat ze gladde benen en oksels hebben.
Onthaar ik nooit meer?
Op dit moment hebben we geen scheermesjes in huis. Wel een trimmer voor als het warm is en ik me minder zweterig wil voelen. En na 1,5 jaar heb ik laatst een pak ontharingscreme gebruikt, puur om te zien of het iemand opviel. In alle jaren heb ik nog nooit iemand een opmerking horen maken over mijn lichaamshaar maar mocht iemand zich geroepen voelen: ga gerust je gang. Ik ben niet viezer dan een man. Of minder vrouw dan iemand die zich wel elke dag waar dan ook onthaart.
Ik draag niet meer (zoveel) bij aan de ontharingsindustrie, dat bespaart een hoop geld. Het is beter voor mijn huid en ik zit nog steeds prima in mijn vel.
Als jij (m/v/x) wil ontharen is dat natuurlijk prima. Maar ik doe het niet (meer) omdat een ander het wil.
En voor iedereen die benieuwd is hoe het eruit ziet? Hieronder een foto. Het is niet dat ik hele dagen met mijn armen omhoog loop dus dit is waarschijnlijk de enige keer dat je het zo bij mij ziet.
