Ah, 2018… Dit jaar was niet helemaal mijn jaar, toch wil ik er met dankbaarheid op terugblikken. Naast dat er 42 artikelen online verschenen (minder dan voorgaande jaren) heb ik persoonlijk een gigantische groei doorgemaakt. Ook is Groentje Gezond gegroeid, niet alleen in het aantal bezoekers maar de inhoud waar ik over schreef. Wellicht vonden sommige mensen het negatief, je kan niet iedereen tevreden stellen, anderen heb ik met mijn artikelen heel erg kunnen helpen. Daarom deel ik graag met jullie wat ik heb gedaan, en vooral wat ik heb geleerd de afgelopen 12 maanden. Vooruitblikken ga ik ook doen maar in een ander artikel, anders wordt dit artikel te lang. (Ik heb geen beloning aan het einde van dit artikel, maar als je dit uit kan lezen vind ik dat wel super stoer!)
De bovenstaande foto was trouwens mijn top 9 gelikete foto’s op Instagram. Het ziet er in ieder geval allemaal zonnig uit, wat komt omdat ik in de zomer AL mijn Insta foto’s had verwijderd (daarover later meer).
Januari
De eerste maand van het jaar zat ik thuis, in de ziektewet, heel hard tegen mezelf te vechten. Elke week dronk ik koffie op mijn werk, maar veel kwam er niet uit mijn handen. Geloof me, ik probeerde vanalles. Elke dag wandelde ik een paar uur, probeerde hobby’s zoals puzzelen en schafte kleurboeken aan. Het gevoel dat ik totaal nutteloos was (niet kon werken) vond ik vreselijk. Gelukkig kon ik me op school richten, al ging dat minimaal omdat de burn-out ervoor zorgde dat ik pijn had in mijn hele lichaam. Ook had ik geen energie. Het liefst had ik deze maand gewoon overgeslagen, maar het was voor mij een belangrijke maand in mijn proces. Ik leerde namelijk dat er mensen waren die voor me klaar stonden zoals vrienden en familie. Op dat moment had ik ook een vriend die er voor me was en hij leerde me dat ik moest blijven praten ongeacht of dat frustratie of verdriet was. Me uiten bleek ik heel waardevol te vinden en via mijn Instagram begon ik stories te delen over hoe het met me ging. Hier ontving ik veel begrip en liefdevolle reacties op en dat was een reden om ermee door te gaan. Als ik maar één iemand kon helpen, dacht ik, was het de moeite waard geweest om mijn verhaal te delen.
Februari
Omdat ik zoveel fijne reacties kreeg heb ik mijn eerste burn-out update geschreven. Je kan maar beter een been breken. Zoals altijd, vanuit mijn eigen perspectief, want ik ben geen dokter en kan alleen vanuit mijzelf spreken. Het taboe doorbreken vond ik heel belangrijk, want tijdens mijn ziekte kwam ik erachter dat ik écht niet alleen was. Veel mensen zijn overspannen of hebben een burn-out (gehad), heel veel mensen! Maar hoe het nu echt was voor ze? Geen idee. Ja, ze hadden ervan geleerd, ja ze zaten een aantal maanden thuis, maar hoe ze dat ervaren hadden? Niemand die er tijdens hun ziek zijn echt over had gesproken. Ik had een onverzadigbare behoefte om ervaringen te horen, om te weten dat ik niet alleen was. Daarom deelde ik blogs, waarbij ik goed nadacht aan de titel zodat ik in de toekomst niet bij een sollicitatie zit waarbij het alleen over dit kleine stukje geschiedenis van mij gaat. Ik sta heel erg achter die keuze, want daardoor hebben meerdere mensen met dezelfde klachten/symptomen hulp gezocht of zelfs beseft dat het niet zo goed met ze ging.
Carnaval vier ik vrijwel élk jaar. Dit jaar ging ik als Sneeuwwitje. Het was maar 1 avondje waarbij ik zelfs tussendoor nog even ging slapen. De optocht kijken de volgende ochtend vond ik heerlijk en in vol ornaat zat ik daarna weer in de trein. (het kostte me wel zeker een week om bij te komen maar dat vond ik het toen waard)
Maart
Opeens had ik weer een beetje zin in dingen! Daarom maakte ik deze Vegan abrikozencake. Omdat mijn broertje en ook een groot aantal van mijn vrienden veganistisch eten, probeer ik steeds meer recepten te bedenken zonder dierlijke producten. Deze cake was lekker, suikervrij én door de havermout ook vol vezels.
Wanneer je lichaam aangeeft dat er iets niet klopt was een artikel dat weer over mijn burn-out ging. Beetje bij beetje kon ik meer delen over hoe de ziekte bij mij binnen was geslopen, welke stappen ik doorliep en wat de symptomen nou waren. Het was voor mij wel gek om zo over ziek zijn te bloggen, normaal heb ik niet zulke terugkerende thema’s. Het voelde soms ook wel gek, mijn blog gaat over gezondheid en dan blog ik over ziek zijn? Door met mensen in gesprek te gaan kwam ik er vooral achter dat mensen het heel fijn vonden dat ik zulke verhalen deelde, ook al deed ik het niet vaak. Herkenning kon veel goeds doen en ik werd vaak om tips gevraagd. Nou ging het elke keer met ups en downs, de kleine dingen die ik leerde kon ik al delen. Daarnaast kreeg ik ook tips dus we hielpen elkaar. Dat “community” gevoel vond ik echt heel fijn.
Vegan tomatensoep met vega gehaktballen! Een recept waar je mij serieus voor wakker mag maken.
April
Ik vecht niet meer tegen mezelf en knipte mijn haar kort was weer een update. Bij Rob Peetoom zochten ze knipmodellen en ik werd super mooi geknipt voor het eerst in een lange tijd. Heerlijk! Weg met die dode krullen, tijd voor gezond haar. Mijn krullen waren gelukkig in goede handen en ik was heel blij met het resultaat. Gelukkig groeit het ondertussen weer een beetje aan want in die tijd wilde ik het liefst AL mijn haar eraf. Serieus, ik heb video’s gekeken waarin vrouwen hun haar helemaal afschoren en dat leek me fantastisch. Blij dat ik niet maanden met een bijna kaal hoofd heb hoeven rondlopen, denk niet dat die look me had gestaan.
Lopen voor Lyme 2018
Een evenement waar ik heel trots op was was Lopen voor lyme 2018, ik liep zes uur (meer dan 25 kilometer) voor het goede doel. Een sponsorloop waarin ik al maanden mensen had gevraagd om geld te doneren voor Emily die Lyme en ME heeft. Hopelijk kan ze het geld goed gebruiken voor haar behandeling want deze wordt in Nederland totaal niet vergoed. Eindelijk voelde ik dat ik iets kon doen weer voor een ander, het was een mega zware maar super mooie dag.
De pet van Lopen voor Lyme heeft mijn moeder gekocht, zij heeft me de hele dag (en ook het team waarmee ik liep) aangemoedigd. Zo lief, zo fijn, en wat was ik dankbaar dat zij er was. Ik vond het namelijk heel spannend, zes uur lang lopen, mijn grens kende ik nog steeds niet en vooral: wat een mensen!
Zomerse quinoasalade
De recepten op de blog zien er steeds mooier uit én kleurrijk. Dat gaf ook wel weer aan dat het een stukje beter met me ging.
Mei
Pastasalade met lekker veel groenten
Salade met aardbeien en spinazie
Reïntegreren
Eindelijk mocht ik weer beginnen met werken! Door het thuiszitten kwam er een zware depressie op mijn pad, ik schreef over hoe de hulpverlening ging en dat ik me steeds een beetje sterker en beter voelde. Het opbouwen op het werk ging langzaam maar ik voelde dat het goed zat. Langzaam maar beter begon ik weer een beetje de oude Anouk te worden.
Juni
leren hoepelen in 3 simpele stappen
Met mijn goede vriendin Lobke maakte ik een hoepel tutorial, iets wat ik al heel lang wilde doen omdat ik heel vaak berichten krijg: “hoe doe je dat toch?” In het begin kan hoepelen namelijk echt wel lastig zijn. Daarom deze video waar ik heel erg trots op was! Dankjewel Lobke!
Mijn grootste onzekerheid
Ook deelde ik een artikel over mijn grootste onzekerheid, ik ben namelijk heel bang om niet aardig gevonden te worden. Dit delen voelde als therapeutisch, want het was echt een groot ding om hiermee om te gaan. Gelukkig zei een vriendin: “maar Anouk… Jij bent de liefste persoon die ik ken! Hoe krijg je dit in je hoofd? Wees maar eens wat minder lief hoor!” wat mij heel erg heeft geholpen.
Relatie uit
In juni ging mijn relatie na tien maanden uit. Hier heb ik niet veel over gedeeld omdat ik het er heel moeilijk mee had. Het ging namelijk steeds beter met mij! Mijn vriend had ik tijdens het overspannen zijn leren kennen en hij had me overal zoveel mogelijk doorheen gesleept. Het ging eigenlijk ook heel goed met ons samen, maar we hadden allebei onze eigen moeilijkheden. Het was wel weer een klap om te verwerken want ik gaf heel veel om hem. Omdat ik zijn privacy respecteer en niet altijd álles helemaal uit de doeken hoef te doen heb ik er niet echt over geschreven, en zal ik dat in de toekomst ook niet doen.
Spinaziequacamole
Dit receptje deelde ik in een whatsappgroep voor vegetariërs en zij vonden dat ik het recept op de blog moest gooien, dus dat deed ik! Ik vond het zelf niet zoveel voorstellen maar dat maakt bloggen soms heel grappig, het werd super goed bekeken!
Nieuwe kant op met Instagram en body positivity
Ik kreeg de smaak van Instagram heel erg te pakken! Dat werd een soort van nieuwe hobby. Omdat mijn Instagram eerst een persoonlijk account was en ik niet opnieuw wilde beginnen met een nieuw account verwijderde ik AL mijn foto’s en begon ik opnieuw met een clean en mooie feed. Daar deel ik in de stories persoonlijke verhalen, maar ook onder mijn foto’s zet ik veel persoonlijke captions. Het is nu oprecht een aanvulling op de blog geworden en niet meer zomaar iets wat ik erbij deed zonder na te denken. De volgers zijn ondertussen verdubbeld , wat ik super leuk vind!
Wat ik zo mooi vind aan Instagram is het gevoel van community. Zo heb je de body positivity movement waarin je gewoon mag zijn wie je bent. Dik, dun, bloedmooi of “gewoon”. Daarnaast volg ik zoveel mensen omdat ik vind dat ze waardevolle inzichten geven. Waar Instagram voor mij eerst een negatief effect kon hebben merk ik nu dat het pas nuttig is als je écht alleen naar de dingen kijkt wat jij belangrijk vindt. Ik ben nog van plan een lijstje te maken van alle Instagrammers die me het afgelopen jaar hebben geïnspireerd.
Juli
Hartige taart bloem Dit recept vond ik zó mooi! Het was een uitprobeersel maar ik vond het heerlijk! En leuk om op tafel te zetten natuurlijk!
Body positivity event
Een vriendin wilde met mij naar het body positivity power event. Uiteindelijk kon ze zelf niet mee maar ik kwam ineens in een wereld waarin iedereen gewoon gerespecteerd wordt. Sommig mensen zeggen dat het een bepaald lichaamsbeeld verheerlijkt maar dit is totaal niet de bedoeling. Het is juist het respecteren van lichamen, of je nu dik of dun bent. Gezondheid (vaak de reden waarom body positivity negatief wordt belicht) is GEEN reden om iemand te veroordelen. Dat doe je niet bij iemand in een rolstoel, dat doe je niet bij iemand met mentale/psychische problemen, waarom dan wel op straat? Het heeft me geleerd om NOG minder oordelen te vellen over een ander. Nou deed ik dat al zo min mogelijk maar tegenwoordig zorg ik echt dat ik negatieve meningen uit mijn hoofd delete. Of dit nu om een kapsel gaat, een tatoeage of wat dan ook. Laat mensen zijn wie ze zijn.
Yoghurtijsjes
Kijk nou, ik krijg het fotograferen van voedsel na 4,5 jaar ineens onder de knie!
Augustus
Drie weken lang heb ik in de Achterhoek bij mijn ouders gezeten terwijl zij op vakantie gingen. Ik heb van de hitte genoten door een klein zwembadje in de tuin. Hele dagen luisterde ik podcasts, ging ik hele stukken wandelen, las ik boeken. Voor het eerst sinds december het jaar ervoor moest ik hé-le-maal-niets. Ondanks dat ik me nog steeds niet topfit voelde, knapte ik ervan op om niet thuis te zijn en even niet mezelf gek te maken met al mijn ik-moet-alles-en-dan-ook-nog-perfect-gedachten.
Castlefest
Met Lobke ging ik naar Castlefest, wat een geweldig festival! Het was de tweede keer voor mij en ik vind dat dit een jaarlijks terugkomend festijn mag worden. HEERLIJK! Het is een verkleedfestijn, mensen dossen zich prachtig uit (al mag je ook gewoon in je dagelijkse kloffie meedoen). De dag was geweldig en we werden zelfs op de foto gezet!
Per ongeluk op date?
Na een break-up begeef ik me niet snel weer op het gladde ijs. Laat mij eerst maar even mijn verdriet verwerken en zorgen dat het goed met me ging. Dit was écht mijn plan maar opeens kwam ik hem tegen. Deze man wilde ik niet wegsturen met: “kom later maar terug”. Hij heeft flink geduld met me moeten hebben, ik was namelijk nog écht heel verdrietig dat mijn vorige relatie uit was en helemaal niet toe aan iets nieuws. De eerste maanden hebben we daarom heel rustig aan gedaan.
September
Ik ging naar de ABZB dag, van Helma. Haar heb ik dit jaar drie keer mogen ontmoeten en wat is zij een prachtig persoon! De eerste keer dat ik haar zag was in februari en toen gingen we alleen even koffie drinken en over bloggen praten (maar ook een stukje coaching). De tweede keer gaf ze me cranio sacraal massage en de derde keer mocht ik bij de ABZB dag zijn. Dit heeft mij persoonlijk zo goed gedaan. Alsof je een ui steeds meer pelt en erachter komt dat er in een diepere laag nog vanalles verstopt zit.
Verder vond ik september lastig, ik begon weer met mijn studie en zat ineens zonder werk. Ik liet op de blog niet veel van me horen en merkte dat ik me thuis nog steeds niet fijn voelde. Steeds meer merkte ik dat depressie de overhand nam, terwijl de burn-out juist begon te verdwijnen. Gewoon het ene probleem ingeruild voor het andere, en dat stemde me niet bepaald optimistisch.
Oktober
Het was weer tijd voor een update. Ik had zelf een soort dagbesteding geregeld op mijn oude werk. Voor mijn opleiding moest ik namelijk nog een soort afstudeeronderzoek doen en daar ging ik me op focussen. Ik zat in een dip na de zomervakantie omdat ik niet werkte maar wel beter was gemeld bij het UWV. Dit alles vond ik heel frustrerend want ik wil verdorie super graag weer werken en me nuttig voelen! Het afstudeeronderzoek deed me goed, voor mijn zelfvertrouwen maar ook om onder de mensen te blijven.
Dit gaat er allemaal al wel goed
Mijn moeder zei dat kennissen en vrienden van haar Groentje Gezond niet meer leuk vonden omdat ik alleen maar negatief zou zijn. Zelf zag ik dat wat anders, het was ook de fase waarin ik zat, maar ik besloot eens op te noemen wat er nou allemaal wel goed ging. Zo ging ik bijvoorbeeld schilderen, kon ik de dagen veel beter volhouden en werd ik langzaam weer wat positiever.
De kracht van boosheid
Dit stukje was vooral heel therapeutisch omdat ik niet echt boosheid kan voelen. Ik word snel verdrietig of eventueel gekwetst maar boos? Gelukkig ging ik boksen tegen mijn vriend en nu weet ik wat ik moet doen als ik geen boosheid voel maar reëel wel weet dat er boosheid in het spel is: hem slaan! (Tegen zijn handen, haha, en met toestemming!)
November
Reis naar Engeland
Wat me écht goed had gedaan was mijn reis naar Engeland. Hier moest ik van mezelf naartoe voor mijn studie. In december moest ik namelijk mijn CPE examen afleggen, wat betekent dat ik op academisch niveau Engels moet kunnen spreken, lezen, luisteren en schrijven. Omdat ik door de jaren heen en laag zelfbeeld had ontwikkeld heb ik een cursus gedaan in Engeland, de stad waar een van mijn beste vriendinnen naartoe was verhuisd. Door hele dagen mezelf onder te dompelen in de taal en de cultuur, maar ook door de lessen, heb ik met zelfvertrouwen het examen gemaakt (helaas de uitslag komt pas in januari 2019). Verder heb ik mega veel museums bezocht dus kocht ik voor mijn verjaardagsgeld eenmaal terug in Nederland een museumkaart. Ik merk dat ik intens gelukkig word van musea bezoeken en dit ga ik in de toekomst zeker veel doen.
Verslaafd aan selfies
In Engeland mocht ik Lobke helpen met het bovenstaande filmpje (via de link), ook schreef ik een stukje over verslaafd zijn aan selfies.
December
Vegetarische zuurkoolschotel met vega rookworst! Er kwamen dit jaar wel een stuk of drie nieuwe vega rookworsten op de markt. Binnenkort maar eens een proeverijtje doen? De een is namelijk echt wel lekkerder dan de ander..
Bliss balls. Zo gaaf, gastblogger Rianne had deze bliss balls met ons gedeeld. Dankjewel!
Kerst
Dit bericht bekijken op Instagram
Opeens was het alweer kerst. Deze vierde ik met mijn nieuwe schoonfamilie en later ook met mijn vriend en mijn ouders. Het was een gek jaar met veel hoogte- en dieptepunten. Oprecht kan ik zeggen dat ik uitkijk naar 2019. Dan ga ik afstuderen, hopelijk weer aan het werk, veel voor Groentje Gezond doen en me nog meer richten op mentaal welzijn.
Het was een enorm lange post, dus als je dit uit hebt gelezen ben ik trots op je! Alleen kijken naar de foto’s is natuurlijk ook prima, dat snap ik helemaal.
Wat mij nog rest te zeggen is:
Ik wens jullie alvast een fijn en geweldig 2019
Bedankt voor alle lieve berichtjes in 2018! Of het nu op de Facebookpagina, Instagram of privé was, ik voelde me geliefd.
P.s. ik heb dit stuk laten proeflezen door mijn vriend. Hij vond dat hij er te weinig in voorkwam, haha! Ook zei hij dat ik nog iets moest toevoegen namelijk: het gaat steeds een stuk beter! Hij ziet me vooruit gaan dus hopelijk wordt 2019 een fijn jaar.
3 comments
Ik ben zo trots op jou. Ik bewonder je openheid, en je doorzettingsvermogen.
Dankjewel lieverd!
Dankjewel lieve Rianne <3