Om me heen worden steeds meer mensen veganist. Iets wat ik superknap vind en waar ik echt wel bewondering voor heb. Vandaag wil ik het hebben over verschillende soorten van kiezen om geen dierlijke producten te eten, welke variant ik op dit moment heb gekozen en waarom ik zo vreselijk onzeker word van comments op Instagram en mijn blog over vlees…
Ik vind het daadwerkelijk heel moeilijk om hier over te schrijven, omdat mensen soms heel hard kunnen reageren. Betekent dit dat ik het uit de weg ga? Nee… Toch wil ik vragen áls mensen een reactie hebben op onderstaand stuk, laat dan iedereen in hun waarde. Ik respecteer iedereen hun keuze om te doen en laten wat je wil, laat dat alsjeblieft ook bij mij het geval zijn.
Als kind was ik een tijdje vegetariër
Toen ik een jaar of elf was, woonde ik in een heel klein dorp. Na schooltijd hing ik met een paar klasgenoten rond bij de plaatselijke slagerij, wat was dat spannend! De slagers probeerden ons keer op keer te shoqueren en wij vonden het vooral grappig. We stonden buiten dus we zagen niets wat er in de slagerij zich afspeelde, tot een van de slagers vroeg of we een kijkje wilden nemen. Onze nieuwsgierigheid won en we keken vlug naar binnen, waar we een koe zagen hangen aan van die haken. Deels een koe. Daarna kwam ik huilend thuis en zei ik dat ik nooit meer vlees wilde eten! Mijn moeder gaf me vooral veel peulvruchten want vleesvervangers waren toen nog niet echt op de markt en na een paar weken ging ik weer overstag omdat iedereen rookworst ging eten.
Terug naar nu
Een tijdje geleden schreef ik al dat ik minder vlees wilde eten, waar ik overigens hele lieve reacties over ontving. Toch ben ik toen niet meteen minder vlees gaan eten. Wel een tijdje hoor, maar op een gegeven moment verdrong ik alles toch weer en at ik toch graag weer een biefstukje. Tot ik onderstaande filmpje zag afgelopen zomervakantie:
Na alle documentaires over dierenleed, alle filmpjes en foto’s die je soms te zien krijgt als je veel mensen komt die geen dierlijke producten gebruiken, zag ik dit filmpje en barstte ik in huilen uit. Een positieve aanpak op een negatieve situatie deed me beseffen dat ik geen vlees meer wilde eten. Op dat moment paste ik op het huis van mijn ouders en ik heb al het vlees dat in de koelkast lag meteen in de vriezer gedaan… Vanaf dat moment heb ik geen vlees meer gegeten en daar ook geen behoefte meer aan gehad.
NEP vegetariër! Je eet gewoon nog wel vis!
Dus dat… Ik eet nog steeds zeevruchten en vis. Dat maakt me een pescotariër voor mensen die graag hebben dat ik me ergens voor uitspreek. Waarom ik niet eerder over heb geschreven is het volgende: “ik kan even niet zo goed tegen oordelen”. Als je mijn blog volgt, heb je ondertussen wel een beetje door dat ik een vervelende periode heb gehad met oververmoeid (overspannen) zijn en ben ik heel rustig weer aan het opbouwen met alles tot ik weer helemaal mezelf ben. De laatste tijd krijg ik op alle recepten waar nog vlees in zit (want ik blog al jaren met zowel vegetarische als non-vegetarische recepten) kritiek. Normaal gesproken kon ik daar wel tegen maar nu word ik daar heel erg onzeker van. Ik zal nooit iemand zeggen hoe zij/hij moet leven, ik ben geen specialistische veganistische blog zoals die er wel zijn, dus ik snap niet waarom mensen de behoefte voelen om me te laten weten dat zij vlees en misschien alle dierlijke producten verkeerd vinden.
Ik vind het prima om iemand hier over aan het woord te laten, schrijf gerust een gast-artikel of ga met me in gesprek, maar door reacties achter te laten als: ‘vlees is moord’ of ‘deze schotel is ongezond want er zit kaas in’ maakt een dialoog niet makkelijk. Mijn broertje is veganistisch en met hem kan ik heel goed praten over zulke zaken, gewoon zonder te oordelen en ik luister heel graag naar anderen. Maar dit maakt wel dat je meteen een schuldgevoel krijgt als ik op Instagram een salade met vis plaats, of in het verleden een recept met vlees.
Vegetarisme en semi-vegetarisme
Ik ben geen vegetariër, want ik eet dus nog (tot nu toe, wie weet hoe het gaat) vis. Maar er zijn meerdere soorten van vegetarisme en semi-vegetarisme die ik hier neerzet met de verwijzing naar de Wikipedia pagina voor meer informatie. (Ik weet dat er honderden naslagwerken zijn over deze kwesties, maar Wikipedia leek me het meest toegankelijk en makkelijk te bekijken voor iedereen die deze blog leest.
Nog een disclaimer, dit is heel kort samengevat wat deze vormen van vegetarisme inhouden. Dit betekent niet dat het voor iedereen geldt. Mijn doel is meer bewustzijn creëren voor verschillende keuzes die mensen maken zonder daar zelf oordelend over te schrijven. Bij interesse kun je op linkjes klikken voor meer informatie.
Volledig onafhankelijk van dierlijke producten
- Fruitarisme – sommige fruitariërs eten alleen fruit, anderen eten ook deels nog groenten bij dit volledig plantaardige diëet. Een interessant artikel over fruitariërs en wat iemand zoal eet was een tijdje geleden te lezen op Munchies.
- Veganisme – Veganisten consumeren en gebruiken geen dierlijke producten. Niet alleen geen vlees/zuivel/eieren maar bijvoorbeeld dragen ze ook geen leren schoenen en keuren ze over het algemeen elk dierenleed af.
Vegetarisme en semi-vegetarisme
- Vegetarisme – de meest bekende en klassieke vorm van vegetarisme. Vegetariërs eten geen vlees (inclusief schaaldieren, vis en gevogelte). Ook vermijden ze gelatine en dierlijk stremsel wat in kaas te vinden is.
- Raw-foodisme – deze levenswijze betekent dat je voedingsmiddelen in hun meest natuurlijke staat consumeert. Dit betekent dat er óók raw-foodies zijn die wél dierlijke producten consumeren zoals rauwe melk en rauw vlees.
- Lacto-ovo-vegetarisme– ook te verdelen in lactovegetariërs en ovo-vegetariërs. Lacto betekent zuivel dus lactovegetariërs eten bijvoorbeeld geen dierlijke producten met uitzondering van zuivel (melk, kaas met plantaardig stremsel etc.) Een ovo-vegetariër gebruikt juist geen zuivel maar eet bijvoorbeeld wel eieren. Als je lacto-ovo-vegetariër bent dan gebruik je dus wél zuivel en eieren.
- Pescotarisme – Een pescotariër eet geen vlees inclusief gevogelte, maar eet wel vis en/of andere waterdieren.
- Pesco-pollotarisme – Een pesco-pollotariër eet alleen geen rood vlees, andere soorten vlees zoals gevogelte, waterdieren en vis worden wel geconsumeerd.
- Pollotarisme – Een pollotariër eet wel gevogelte
- Flexitarisme – Een flexitariër is iemand die één of meer dagen in de week geen vlees consumeert.
Praat met elkaar
Iets wat ik heel vaal zeg, of het nu gaat over politiek, racisme of andere kwesties waar mensen zich heel boos over kunnen maken: “praat met elkaar”. Door met een beschuldigende vinger te wijzen naar een ander, sluiten ze zich sneller af voor dialoog, terwijl mensen (zoals ik) er echt wel voor open staan. Dit artikel is bedoeld als bewustwording als het gaat om het (minder) willen consumeren van dieren maar dit betekent niet dat ik nu iedereen die vlees eet ga zeggen dat ze meteen moeten stoppen met vlees eten. Wie ben ik om te oordelen? En wie zijn anderen om te oordelen? Uiteindelijk moeten mensen zelf weten wat ze doen en bereik je meer door met elkaar te praten in plaats van boos te zijn op individuele personen…
18 comments
Ik ben een flexitariër, hou wel van een lekker stukje vlees of vis maar het hoeft niet elke dag te zijn. Ik kan net zo goed genieten van een heerlijke vegetarische maaltijd
Flexitariër is toch ook gewoon heel erg goed, ken heel veel mensen die een stukje bewuster gaan eten door af en toe een maaltijd vegetarisch te eten.
Interessant.. Ik kende je blog niet maar vind heel tof om te lezen hoe je dit omschrijft en jouw keuzes qua eten
Dankjewel, fijn om te lezen!
Bizar dat je zo bang moet zijn voor negatief commentaar. Ik denk dat je het prima doet, elk beetje minder dier wat gegeten wordt is goed. Overigens eet ik wel vlees en beperkt vis, wel bewust kleine hoeveelheden en zeker niet dagelijks, maar toch.
Ja dat denk ik ook, maar toch kun je 9 keer een positief geluid horen maar dat ene negatieve geluid gaat je toch meer aan het hart somehow. Alle kleine beetjes helpen in ieder geval, daar ben ik het zeker mee eens.
interessante blog, zelf ben ik geen vegatatiër, maar ik ben wel altijd snel gefrustreerd als mensen tegen je zeggen dat je een nep vega bent, want wie ben jij om het te zeggen! Heel veel respect voor deze mensen, zelf zou het mij niet lukken.
Dankjewel 😀
Wat mooi geschreven zeg. Ik vind dat iedereen zijn eigen keuze daarin moet maken. Ik vind het al heel knap dat je vlees laat staan vanwege je eigen normen en waarden. Op die manier draag je ook een steentje bij. Dat je bewust eet is al een hele grote stap. Dat de een verder is op de ‘veganistische ladder’ betekent toch niet dat jouw stappen geen nut meer hebben 🙂 En kijk hoeveel bereik je hebt met je mooie blog en lekkere recepten, zo kan je anderen weer inspireren om minder dierlijke producten te eten. Zit maar niet in over kritiek, want als blogger is dat toch onoverkomelijk 😉 Zolang je maar achter je eigen normen en waarden staat!
Hey!
Dit is erg herkenbaar. Ik ben een tijdje terug pescotariër geworden en schreef er laatst ook een artikel over. Het probleem daarbij is dat je dus nergens steun krijgt. Of ja, vleeseters bekijken je soms vreemd maar ook veganisten vinden dat je maar het halve werk doet. Ik zie geen vlees maar wel vis eten als een overgangsperiode en had dus wel meer steun verwacht als in ‘wat goed dat je geen vlees meer eet’. In de plaats kreeg ik meer berichtjes die net als een wijzend vingertje waren als in ‘ maar vis is ook vlees’ of ‘maar daarmee stop je dierenleed niet’. Begrijpelijk, maar niet iets waar je op dat moment nood aan hebt. Als je zo’n grote verandering maakt heb je net nood aan steun en dan is dat vervelend dat dat van beide ‘kampen’ uitblijft….
Ah wat fijn dat het zo herkenbaar is! Waar kan ik jouw artikel vinden nu ben ik wel erg benieuwd 😉
Mooi beschreven en ik snap je struggle heel goed. Zelf heb ik een paar weken geleden de keuze gemaakt om echt helemaal vegan te gaan. Daar ging anderhalf jaar aan vooraf waarin ik steeds minder tot uiteindelijk helemaal v lees en vis meer at. In die periode vond ik het ook steeds lastiger om – hoe flauw ook – toch foto’s van gerechten met bijvoorbeeld kaas te plaatsen. Simpelweg omdat ik bang was voor negatieve reacties vanuit de vegan-kant, terwijl ik heus m’n best deed om steeds minder dierlijke producten te eten. Nu ik de knop helemaal omgezet heb, merk ik dat het tot heel veel vragen en onbegrip uit m’n omgeving leidt. Waar ik mij dus eerst moest verantwoorden voor mijn keuze om wel zuivel te eten, moet ik dat nu voor mijn keuze om dat niet te doen. Terwijl ík nooit de discussie aanzwengel of van anderen verwacht dat ze hun eigen eetpatroon aanpassen. Het is mijn keuze en die wil ik niet opleggen aan iemand anders (tenzij ze natuurlijk bij mij komen eten, maar dan schotel ik ze heus wel wat lekkers voor ;)). Punt is: je kunt het nooit goed doen voor iedereen. Jij vent er al heel bewust mee bezig en dat is volgens mij het allerbelangrijkst. Of en in welk tempo je aanpassingen maakt in je dieet is heel persoonlijk. Dus trek je er niets van aan en keep up the good work!
Wat jij schrijft is voor mij ook zo herkenbaar. Ik zet vaak bij gerechten ‘kaas optioneel’ om dat al te voorkomen. Mijn broertje is ook vegan en die heeft vooral wat jij nu meemaakt, zich altijd moeten verantwoorden voor zijn keuze. Dat lijkt me ook heel moeilijk. Dat ben ik tot nu toe met geen vlees eten gelukkig nog niet tegengekomen maar dat krijg ik vast ook nog wel. En wie weet is mijn reis in het veganisme/vegetarische leven net begonnen en denk ik er over een tijd weer heel anders over.
Ik eet steeds minder vlees maar vis kan ik echt niet opgeven. Dat vind ik het te lekker. Sorry!
Dat heb ik nu ook 😉
Vegan hier (na 13 jaar vega te zijn geweest) en vind dat je heel goed bezig bent door gewoon bewust te zijn van wat je eet en daar je keuzes op te baseren. 🙂
Dankjewel, soms moet je ook groeien in je keuzes en die kunnen ook weer veranderen. Fijn om ook van een vegan te lezen dat het al een stap in de goede richting is.
Net als jij Anouk ben ik een bewust levend mens dat graag het beste uit mijzelf en uit het even wil halen. Ik kan je dan ook alleen maar een compliment geven over het feit dat je over dingen nadenkt. Neem de gulden middenweg zoals deze voor jou werkt. Wat anderen hiervan vinden is niet jouw verantwoordelijkheid en dus mag je deze rustig naast je neerleggen. Een mens groeit en ieder doet dit op zijn eigen tempo en op zijn eigen manier. Lieve groet en een hele fijne dag!