#MeToo

Eigenlijk wil ik dit niet delen. Niet omdat het te persoonlijk is, ik deel wel vaker persoonlijke (gerelateerd aan gezondheid) verhalen. Nee, ik wil dit niet delen omdat het niet iets is wat we normaliter met elkaar delen. Helaas komt het gewoon nog te vaak voor dat vrouwen geïntimideerd worden, aangerand of verkracht en dat dan de vrouw de schuld krijgt. Of dat een man in een hoge positie misbruik maakt van iemand met de woorden: ‘het is jouw woord tegen het mijne…’

#MeToo

Wat is #MeToo? Vrouwen vanuit de hele wereld zeggen met deze hashtag dat zij slachtoffer zijn geweest van seksuele intimidatie of seksueel geweld. Als je Twitter of Facebook bekijkt op dit moment, dan zie je dat dit veel vaker voorkomt dan je misschien bedenkt. Er zijn een heleboel vrouwen die hiermee, soms dagelijks, te maken hebben en deze hashtag is er om meer bewustzijn te creëren. Dit naar aanleiding van de beschuldigingen aan filmproducent Harvey Weinstein.

#Wijoverdrijvenniet

In 2015 was ook de hashtag #wijoverdrijvenniet trending. Daar deelde ik op dat moment mijn verhaal. Op dat moment ging het vooral om ongewenste acties van mannen die je als vrouw zijnde onveilig laten voelen. #MeToo gaat hierin een stukje verder. Sinds mijn lange relatie uitging in 2015 heb ik wat gedate. Hoewel het vooral leuk en spannend was om nieuwe mensen te leren kennen heb ik ook wel meegemaakt dat mannen hun boekje te buiten gingen. Hoe hard je dan ook nee zegt, of iemand de deur uit werkt… (en daarna nooit meer iemand mee naar huis nam) Toch heb je dan nog één vriendin die zegt: ‘Ja, maar… Je neemt toch iemand mee naar huis? Is het dan niet je eigen schuld?’

Al die verhalen

De reden dat ik dit artikel schrijf is dat het me raakt. Niet alleen dat persoonlijke verhalen worden gedeeld op publieke kanalen zoals Facebook en Twitter, alleen de hashtag zelf gebruiken zegt al dat dit een groot probleem is. Iets wat je als vrouw zijnde, vooral als je zelf iets is overkomen (of meerdere dingen), vaak al wel weet. Maar om het zo massaal gedeeld zien te worden doet toch wat. Het feit dat een vriendin van me durfde te zeggen dat ik iemand maar niet thuis uit had moeten nodigen (want dan had ik hem er ook niet uit hoeven gooien) maakte me op dat moment heel verdrietig en onzeker. Natuurlijk voelde ik me super schuldig, want ik voelde me al rot dat iemand over mijn grenzen ging wat totaal niet de bedoeling was, dat ik hem daarna de deur uit moest zetten terwijl én dat me daarna gezegd was dat ik zelf fout was en hij niet (althans zo voelde het) dat maakte dat ik wekenlang geen oog dicht deed. Dat ik het moment bleef herhalen. Had ik wel hard genoeg nee gezegd? Was ik het niet gewoon verplicht om verder te gaan dan ik wilde? Uiteindelijk was elk antwoord: ik had niets fout gedaan. Hij wel. Maar het duurde een hele lange tijd voordat ik dat daadwerkelijk doorhad.

Wat mij is overkomen jaren geleden was niet extreem grensoverschrijdend maar vooral erg pusherig. Wil niets erger laten lijken dan het was.

NEE is verdomme geen ja!

Het is NIET, je eigen schuld als iemand over je grenzen heengaat die je zelf opstelt. Ook al ben je ladderzat met een minirok en neem je een man mee naar huis en bedenk je je achteraf alsnog. Dan nog moet die man niet doorduwen en doorzeuren tot hij krijgt waar hij op hoopte. Dit is niet per sé wat ik heb meegemaakt maar wel wat ik vaker van vrouwen heb gehoord. Ook al loop je in je blote reet op de Albert Kuypmarkt als vrouw zijnde, dan NOG heeft niemand aan je te zitten zonder jouw toestemming.

En voor de mensen die moeite hebben met het begrip “toestemming”, kijk even bovenstaand filmpje… Laat deze ook vooral aan anderen zien.

Waarom #MeToo op Groentje Gezond?

Heel simpel gezegd: ik heb een platform. Iedereen kan het delen en ik denk dat de hoeveelheid mensen die deze hashtag deelt echt effect heeft. Net zoals wij overdrijven niet, kan zoiets toch leiden tot meer bewustzijn van alle kanten. Ja, dit is gewoon orde van de dag. Je hoeft niet eens je persoonlijke verhalen te delen, gewoon #MeToo is al genoeg. En eigenlijk, is dat al erg genoeg zonder dat je je verhaal hoeft te vertellen.