Lesje positief denken

Een tijdje geleden beleefde ik een dieptepunt. Zoals jullie van mij gewend zijn ga ik zeer openhartig delen wat er gebeurde en hoe ik dit weer om wist te buigen naar iets positiefs.

Het was twee weken geleden, maandag, en ik lag al een paar uur klaarwakker in bed. Het was ergens in het middaguur en ik kon alleen maar denken:
“Wie heeft het in Godsnaam verzonnen dat ik capabel genoeg ben om op mezelf te wonen?”
Het enige wat ik me kon bedenken die dag was dat ik faalde in alles wat ik deed. Ik haatte de dikke opgezette buik, iets met ongesteld moeten worden en vocht vasthouden waarschijnlijk. De stressperiode van school, stage en werk was voorbij en ik stortte helemaal in. De hele dag bleven de gordijnen dicht, huilde ik, of probeerde ik te slapen. Soms staarde ik alleen maar naar het plafond.

En van dat laatste schrok ik het meest. Oké ik had een beetje veel hooi op mijn vork de afgelopen paar maanden. Soms heb ik het gevoel dat ik twee stappen vooruit ga en dan weer drie achteruit. Maar ik werk hard en doe mijn best om mijn hoofd soms boven water te houden. Dus dat ik mijn eerste vrije dag lichtelijk in zou storten had ik wel verwacht. Alleen het staren naar het plafond maakte me bang. In 2010-2011 zocht ik na lang plafondstaren namelijk hulp voor mijn depressie. De kenmerken die ik snel kan herkennen bij mezelf zijn:
Neerslachtihheid, naar het plafond staren, in bed willen liggen, moeilijk positieve kanten kunnen zien, denken dat ik alleen ben.

Uiteindelijk overwon ik in 2011 mijn depressie door onder andere mijn niet helpende gedachten op een rijtje te zetten en te ontkrachten. Eerder schreef ik er al eens dit stuk over:
5 tips voor een positief zelfbeeld

En nu?
Ik bleef die maandag denken dat ik totaal nutteloos was. Mijn huis was een zootje, de wasmanden zaten overvol met was die opgehangen moest worden, mijn aanrecht stond vol met vaat, overal lagen schoolboeken. Ik wilde een knuffel of iemand die me kon zeggen dat ik wel een weldenkend persoon was die haar eigen huishouden kon runnen. In plaats van die bevestiging te vragen dook ik nog verder onder de dekens.

Gelukkig was ik dinsdag weer wat meer goede moed. Vooral het plafondstaren joeg mij angst aan en ik was vastbesloten mijn gedachten weer positief te krijgen.
Na wat afwassen en opruimen nam ik plaats op mijn bank met een grote kop thee. Ik maakte een lijst met negatieve gedachtes en schreef erachter waarom het niet klopte. Het meeste aan de lijst is wel erg privé maar ik zal een paar dingen met jullie delen.

Negatief: Ik kan helemaal niets
Ombuigen: dat klopt niet helemaal. Ik kan heus wel iets. Ondanks dat niet alles altijd even lekker gaat moet ik bedenken dat ik sommige dingen wél kan en deze gedachte dus niet-helpend is.
Positief:
Wat kan ik dus wel?
– Op mijn propedeuse stonden in ieder geval 2 negens en 4 achten.
– Mijn blog (komt negatief weer aan met > je schrijft niet genoeg [ombuigen!] > helaas schrijf ik minder dan ik wil maar het is eenmaal niet anders dan dat ik mijn opleiding, werk en stage hoogste prioriteit moet geven. Daarnaast doet Groentje Gezond het harstikke goed!)
– Mijn leerlingen vroegen of ik ze volgend jaar alsjeblieft weer les wilde geven.
– Ik heb veel schoolwerk op tijd kunnen inleveren.
Ik moet zeggen dat ik bovenstaande wel lastig vond om op te schrijven omdat ik in een negatieve spiraal zat

Negatief:
Niemand vind me aardig (lief, leuk, mooi etc.)
Ombuigen:
Jeetje Anouk… NIEMAND? Dat zijn wel erg veel mensen. Je overdrijft want als je nu gaat nadenken weet je geen mensen op te noemen die je niet mogen. En dan nog? Je kunt nooit iedereen op de wereld tevreden stellen. Dussss. Ombuigen maar!
Positief:
Je kunt nou eenmaal niet iedereen tevreden stellen. Denk eens na: op een positieve manier dan hè. Van wie heb je de laatste tijd iets positief gehoord en wat was dat?
– Leerlingen waren positief over mij en mijn lessen.
– Mijn moeder, vader en broertje dat ze trots waren op mijn propedeuse (Wel drie jaar over gedaan > maar daar zat een heftige break-up én een operatie tussen > Hij is binnen met goede cijfers)
– Mijn lieve vrienden en vriendinnen die me uit zichzelf appen of bellen.
– Een jongen die alweer uit de picture is vond me in ieder geval lief, leuk en mooi en sprak dat ook uit.
– Positieve geluiden van collega’s, klasgenoten en vanuit stage.

Misschien lijkt mijn denkwijze een beetje omslachtig maar toen ik bij een psycholoog liep was ze diep onder de indruk dat ik deze methode had toegepast zonder dat ik me er heel erg van bewust was. Het helpt mij in ieder geval vaak door dipjes heen.

Daarnaast denk ik dat het soms heel erg van belang is om genoeg rust te pakken en op een positieve manier die rust periodes in te passen. Dat maakt wel dat ik blij ben dat ik jong en alleenstaand ben. De enige aan wie ik in zulke periodes aandacht moet schenken ben ikzelf. Vrienden merken ook wel op dat ik een beetje overwerkt was. Ik snap dat het een luxe is om soms geen gezin te hebben en alles zelf in te kunnen richten maar aan de andere kant is het soms ook eenzaam. Ik had een paar jaar lang het idee dat ik op mijn 25e ergens anders was en wat meer voor elkaar zou hebben maar het liep gewoon anders.

Gelukkig ben ik op dit moment weer uit mijn dip. Ik ben wat meer neerslachtig ondanks leuke dingen die ik doe (bedrijfsuitje, buiten slapen met stage, het boek ‘Altijd trek?’ lezen). Ht kost denk ik gewoon even wat tijd om weer energie te krijgen omdat ik een beetje teveel heb gedaan. Maar ik verwacht dat ik wel weer goed ga opladen, binnenkort ga ik drie weken naar Canada bijvoorbeeld! Daarnaast komen er wat leuke dingen in zicht voor Groentje Gezond en denk ik soms gewoon wat mijn moeder altijd riep als ik huilend zei dat ik niets kon:

Je kan het, je kan het, je kan het!

Wist je dat je Groentje Gezond ook kan volgen op Facebook, Instagram en Twitter?