Een hele maand lang opgesloten zitten in je huis, je mag er niet uit en naast je ligt je zieke vriend zijn koorts weg te slapen. Het is geen vakantie want je werk gaat gewoon door en af en toe komt iemand boodschappen bezorgen of een pakketje bij de deur afleveren. Het lijkt het begin van een spannende thriller (in ieder geval de eerste zin) maar niets is minder waar. Ik zit momenteel al 25 dagen in quarantaine! Hoe ik dat overleef deel ik vandaag met jullie.
Waarom quarantaine?
Nou, zoals jullie weten is er een wereldwijde pandemie waarin een virus zich zo verspreid dat regeringen besluiten dat inwoners in quarantaine moeten bij ziekte. Wederom lijkt dit het begin van een dystopische film maar helaas is het 2020 en is dit werkelijkheid. Wellicht lezen onze kinderen en kleinkinderen later dit stukje wel en dan denken ze: “wow wat hebben die mensen in 2020 een gekke tijd beleefd”, wie weet?
Op 2 november kreeg ik een melding van de Corona app waarin stond dat ik waarschijnlijk in contact was geweest met een besmettelijk persoon. Oké, verdorie! Dan moest ik nog een paar dagen (volgens mij vijf) in quarantaine. Vervelend, maar ik werk op een school en voelde me verantwoordelijk dus daarom had ik die app geïnstalleerd. Want het aantal besmettingen was ontzettend hard aan het stijgen. Dus in overleg met mijn manager zou ik die paar dagen thuis werken en dan kon ik gewoon mijn huis weer uit.
Helaas liep het iets anders. Een paar dagen later opnieuw nieuws waar we niet blij van werden. Ondanks dat we maandenlang vrijwel geen mensen hebben gezien, afstand hebben gehouden, was na één keer eten bij familie mijn vriend besmet geraakt en positief getest. En ja, dat betekent ook voor mij: thuisblijven. Omdat mijn vriend allergiën heeft wat lijkt op de klachten van Corona moest hij niet tien dagen thuis blijven maar twee weken. Al die tijd moest ik ook thuisblijven en als ik geen klachten had moest ik na zijn quarantaine nog 10 dagen extra in quarantaine.
Dus vanaf 2 november tot 27 november zit ik thuis! Bijna een hele maand!
Hoe overleef je een maand thuiszitten?
Allereerst wil ik zeggen: ik mag van mezelf helemaal niet klagen. Ik ga later in dit artikel in wat het met mijn mentale gezondheid doet en deed maar ik had het eigenlijk ontzettend goed. Mijn vriend en ik zijn nog dichter bij elkaar gekomen, ondanks dat hij een paar dagen echt goed ziek was hebben we ook veel gelachen. Daarnaast deden we spelletjes me kaarslicht (en een wijntje) en ik had toevallig voor ons tweejarig jubileum een paint-by-numbers portret van ons laten maken dus we hebben ook zitten schilderen.
In de dagen dat we samen thuiszaten heb ik gewoon gewerkt. Alle lessen die ik gaf werden online lessen en ik had nog bergen examens en nakijkwerk te doen dus ik heb me geen moment verveeld. Ook speelde ik zo nu en dan een spelletje op de computer of de Switch en mijn vriend en ik zijn elkaar gaan voorlezen uit een geïllustreerd Harry Potter boek. We zijn dit jaar eerst begonnen het lezen van boek 1, tot ik dacht: misschien is het leuk dat ik mijn geïllustreerde boek erbij pak! Dus elke avond lezen we elkaar daar even uit voor voordat we gaan slapen. Ik kan wel merken dat mijn vriend leraar is op een basisschool want hij doet de beste stemmetjes ever! Maargoed, dat zijn dus de leuke dingen van quarantaine… Je geeft elkaar meer aandacht en eigenlijk hebben we niet een keer ruzie gehad en werden we niet eens gek van elkaar. Gelukkig maar! We waren 24 uur per dag, veertien dagen lang bij elkaar.
Happy birthday to me!
Op 11 november was ik jarig! Eigenlijk wilde ik dit jaar een gigantisch feest geven omdat ik mijn verjaardag al een paar jaar niet echt had gevierd. Ik dacht de horeca wat te kunnen ondersteunen met zo’n feestje maar helaas gooide Corona en de quarantaine daar roet in het eten. Toch heb ik de beste verjaardag gehad in misschien wel jaren! Hoe? Maak je klaar voor de liefste vriend, familie en vrienden die ik me maar kan wensen.
Ik kreeg ontbijt op bed, werd overladen met cadeau’s waaronder twee prachtige bossen bloemen van een goede vriend en mijn schoonfamilie. Mijn ouders stuurden me een ballon met groot de letters 30 en vrienden hadden heerlijke taartjes gebracht met een prachtige foto van mij en mijn vriend. ‘s Avonds had vriendlief allemaal familie en vrienden opgetrommeld om voor te zingen via Zoom en daarna speelden we een pubquiz online. Eigenlijk was dit gewoon een hele geweldige dag en ik kreeg ook nog een heleboel kaartjes.
Haren verven en mentale gezondheid
Hoewel het niet bij de methode voor mijn haar past heb ik tijdelijke verf gekocht om mijn haar knalrood te verven. Aan het einde van de quarantaine is het nog steeds een beetje zichtbaar en het hielp me enigszins om me weer even op te fleuren.
Hoewel het nu lijkt alsof ik 25 dagen lang (terwijl ik dit nu schrijf) vakantie had, is dit totaal niet het geval. Mentaal is het best zwaar om alleen maar binnen te kunnen zitten. Ik kreeg veel adviezen en vooral veel vragen over zo lang in quarantaine zitten. “Ga gewoon lekker een eind wandelen bijvoorbeeld”. Daar voel ik me helemaal niet lekker bij! Ik vind het oprecht belangrijk om me aan de regels te houden en blijkbaar zijn veel mensen het met me oneens. Dat mag, iedereen mag er anders over denken en hoewel ik kritisch denken over dit alles erg belangrijk vind, is het niet helpend als ik me aan de regels wil houden. Dus in totaal ben ik één keer het huis even ontvlucht op een avond om een rondje te wandelen maar verder heb ik alleen het vuilnis buitengebracht toen mijn vriend nog echt ziek was.
Ook werken vond ik zwaar. Het was een drukke periode, ik had alleen maar online lessen en veel nakijkwerk en examens en wat mij in de eerste periode van Corona overkwam had ik nu ook een beetje. Namelijk dat ik mijn werk niet “uit” kan zetten. Het blijft op mijn schouders zitten hoeveel ik nog moet doen en dat maakte me niet bepaald happy. Het is echt heel erg fijn als je op locatie kan werken. Het online lesgeven kan voor een tijdje prima werken maar ik mis heel erg het contact met collega’s en studenten. Dus er waren dagen dat ik er best doorheen zat en een potje moest huilen. Vooral vorige week toen mijn vriend weer naar buiten mocht en ik niet. Door hem heb ik ook intussen twee vrije dagen gehad (ik werk vier dagen per week) in drie weken tijd. Gewoon omdat ik steeds dingen had wat niet af kwam. Thuis werken als je alleen maar één kamer hebt waar je leeft is gewoon niet heel makkelijk. In het begin zei ik al dat ik niet wil klagen en dat ik het ontzettend goed heb, maar ik wil ook niet bagatelliseren hoe ik me soms heb gevoeld. Gelukkig hielp het erg dat ik veel berichtjes kreeg hoe het met me ging en van telefoongesprekken met vrienden en familie fleur ik gelukkig helemaal op.
Treat yourself!
Ik zeg niet dat spullen kopen een oplossing is voor weemoedigheid of sombere gevoelens. Toch heb ik de adventkalender van Goodiebox gekocht. Ik heb al maanden een Goodiebox waarbij je elke maand een leuke box krijgt met fijne producten. Daar word ik oprecht blij van en zo ook mijn huid. Lekkere maskers bijvoorbeeld om een beetje door op te laden en me-time te hebben. De adventkalender is bedoeld om in december elke dag een cadeautje open te maken maar ik heb de laatste dagen van mijn quarantaine om er een paar per dag open te maken en te gebruiken. Mijn manier om deze gekke tijd af te sluiten. Trouwens, ik word hier niet voor gesponsord (helaas). Wat je wel kan doen als je ook een keertje een leuke Goodiebox zou willen hebben is om de volgende link te gebruiken en dan krijg je er een thuisgestuurd voor maar een tientje. https://www.goodiebox.nl/anoukvriezen (dit is een persoonlijke vriendcode, volgens mij kan dit maar voor 12 mensen dus mocht je het leuk vinden wees er dan snel bij).
Groentje Gezond
De blog lag een beetje stil zoals je misschien had gemerkt. Het was gewoon een bijzondere, gekke, fijne, rare, drukke, ervaring om zo in je huis te moeten doorbrengen. Wel ben ik heel blij dat ik vanaf zaterdag weer naar buiten mag! Het blijft gek dat ik geen klachten heb gekregen terwijl ik toch samenleefde met iemand met Corona. Soms dacht ik wel: “nou geef het maar door dan kan ik eerder uit quarantaine/dan kan ik sneller weer uit huis” maar ergens mag ik toch ook wel blij zijn dat ik niet ziek ben geworden. Iedereen heeft op een andere manier last van het virus. Wat ik wel heb geleerd is dat het heel veel goeds doet om een beetje op elkaar te letten en ook soms gewoon een berichtje via welk medium dan ook te sturen met: “ik denk aan je”. Want soms kan je door dit alles je best verloren voelen.
