Het body positivity power event was geweldig maar confronterend

Daar stond ik dan, helemaal in mijn eentje, buiten mijn comfortzone in hartje Amsterdam de goede tram te zoeken om naar het Zwijger pakhuis te gaan voor het Body Positivity Power Event, naar aanleiding van de boekpresentatie van Megan Jayne Crabbe. Oftewel: Bodyposipanda. Buiten mijn comfortzone omdat ik eigenlijk met een vriendin zou gaan die uiteindelijk niet kon. Buiten mijn comfortzone omdat drukke evenementen soms onhaalbaar lijken door de burn-out. Toch had ik er super veel zin in! Vrouwen van alle leeftijden, kleuren en maten zaten in een zaal te wachten op de sprekers die ons zouden toespreken over body positivity. De sfeer was positief, enthousiast en je had snel aanspraak met anderen.

Het event

We kregen een goodybag met informatie over de sprekers, het programma en kaarten over body positivity. Hierboven zie je het programma.

Allereerst was er een welkomstpraatje van de uitgeverij, we zaten immers bij een boekpresentatie. Daarna kwam Megan aan het woord. Nou volgde ik haar pas sinds kort op Instagram omdat ik wist dat ik naar het event wilde gaan maar wat praat ze goed! Los uit de pols, twintig minuten over de dieetindustrie. Over dat er altijd maar wordt gezocht naar “flaws” oftewel tekortkomingen bij vrouwen zodat we allemaal dure wondermiddeltjes aan gaan schaffen om geen tekortkomingen meer te hebben. Terwijl sommige “tekortkomingen” gewoon helemaal natuurlijk! Hoeveel van jullie die dit nu lezen schamen zich bijvoorbeeld voor cellulitis? Het is ons door mensen die miljoenen verdienen aan behandelingen namelijk verteld dat het afzichtelijk is. Terwijl 90 procent van de vrouwen hier “last” van heeft!
Omdat jullie er niet bij waren (en ik super enthousiast ben over deze body positivity guru) staat hieronder een van de filmpjes die ze maakt. Over cellulitis. Alsjeblieft.

Andere sprekers

Wat waren de vijf sprekers van de avond inspirerend! Ik zal heel kort samenvatten waar de sprekers iets over zeiden maar vooral wat dit met mij persoonlijk deed, sommige traantjes kon ik namelijk niet echt onderdrukken.

• Jolanda Veldhuis

Ze is onderzoeker en heeft een onderzoek gedaan over de effecten van media op jongeren. Daarnaast is ze nu bezig met een selfie onderzoek en wat dat met jongeren doet. Zelf vond ik het heel interessant, de resultaten van jonge mensen die echt wel goed stilstaan bij wat ze allemaal te zien krijgen op internet en in tijdschriften. Het is al heel lang bekend wat dit met het zelfbeeld doet van jongeren, maar sommige voorbeelden waren echt verdrietig. Jonge mensen die toch nog even dunner, mooier en populairder willen zijn, als er maar wordt voorgespiegeld dat dit haalbaar is door de media.

• Alessandra Sellers

Wat een eye-opener! Alessandra sprak over een onzekerheid die bij mij ook erg hoog ligt namelijk: (te) dik zijn in een gezonde professionele omgeving. Als vitaliteitscoach en personal trainer heeft ze een lange weg naar zelfacceptatie afgelegd. Ze verstopte haar lichaam omdat ze bang was om klanten te verliezen (wie wil er nou sporten bij een dikke(re) personal trainer? Ze haalde statistieken aan dat lichte obesitas helemaal niet per sé ongezond hoeft te zijn. Dat er een angstcultuur wordt gecreëerd en dat er ook veel dunne mensen zijn die totaal niet gezond leven maar die worden daar niet op afgerekend omdat ze dun zijn…  Nou voel ik me soms hoe Alessandra zich voelde, een dikke gezondheidsblogger… Dat kan toch niet? Nemen jullie me überhaupt wel serieus? Zou ik niet meer als een fitgirl eruit moeten zijn om beter te zijn met mijn blog? Daar kwamen de eerste tranen al… (hierover later meer want ik heb haar later op het event aangesproken!)

•  Danielle Heemskerk

Heeft Bureau Body Positive opgezet, een organisatie die zich in zet tegen lichaamsontevredenheid. Ze gaf een spetterende presentatie en kreeg zelfs de héle zaal aan het dansen! Ook staken we allemaal middelvingers op naar het scherm waarop stond: lichaamsidealen – dieetcultuur – stigmatisering – gezondheidsnorm – bodyshaming. Ik kreeg een heerlijke positieve vibe van haar en wat ze vertelde. Ze durfde eerlijk en open te zijn, gaf ons een check hoe erg we met ons uiterlijk bezig zijn en betrok vooral iedereen in haar verhaal. Inclusiviteit, wat erg mooi was om mee te maken.

• Merel Wildschut

Jullie kennen haar waarschijnlijk als blogger bij De Groene Meisjes, maar Merel spreekt ook sterk en lekker natuurlijk over dik zijn. De afgelopen jaren heeft ze hier meerdere artikelen over geschreven en elk artikel maakte indruk op mij als persoon. Een artikel dat veel overeenkomsten met haar verhaal had deze avond is “maar jij bent toch helemaal niet dik?”

Aan het einde was er nog tijd voor vragen. Ik wilde dolgraag Alessandra wat vragen maar ik had de moed niet om mijn hand op te steken. Aan het einde (na eeuwige vragen in mijn hoofd te hebben gerepeteerd) stak ik mijn hand op maar was ik helaas te laat omdat anders het programma te ver uit zou lopen. Verdorie! Dan maar op zoek naar Alessandra, en nu ik er toch was ook naar Merel, om ze nog iets te zeggen of te vragen.

Op mensen afstappen!

Doodeng vond ik het om op de sprekers af te stappen. Belachelijk, vroeger stapte ik op iedereen af. Dan zag ik iemand van dezelfde leeftijd op de camping en zei ik: “hoi, zullen we vriendinnen zijn?” Maar de presentaties hadden indruk op me gemaakt, het was druk, mijn energie was ondertussen redelijk aan het wegvagen en ik voelde me een beetje paniekerig. Lang leve die burn-out! Ik had naar huis kunnen gaan, maar ik moest en zou nog even in gesprek.

Ik stapte op Alessandra af en en vertelde over mijn blog. Vreselijk, mensen die over zichzelf praten! (ik maakte mezelf helemaal kapot in mijn hoofd op dat moment, zucht!) Maar ik vertelde ook hoe ik me herkende in haar verhaal, hoe zij uiteindelijk is gaan accepteren dat ze gezond en oké is én hoe kan ik mijn lezers het beste meegeven dat wat je lichaam doet belangrijker is dan hoe het eruit ziet? Volgens Alessandra is het vooral belangrijk dat je dus de nadruk legt op wat je lichaam allemaal kan. Een heel eind lopen of fietsen? Je benen doen dat maar mooi weer. Op die manier raak je trots op jezelf, in plaats van dat je denkt: ja, maar die cellulites! Lekker boeiend!

Ook liep ik nog even naar Merel toe, complimenteerde haar met haar eerlijkheid op De Groene Meisjes en op andere platformen. Zelfliefde, depressie, walgen van je lichaam, accepteren van je lichaam. Alles komt voorbij. Ze is wat dat betreft wel een inspiratie voor mij om ook mijn verhalen eerlijk op te schrijven. Weer begon ik over mijn blog (hoewel ik bij niemand de naam genoemd heb) en dan schaam ik me daarvoor. Ik vertel hoe tof ik mensen vind en hoe ze me inspireren maar dan zit ik op de terugweg te balen dat ik per sé moest noemen dat ik ook een blogger ben (en in hun ogen ook een mini bloggertje).

Wat is body positivity?

Wat ik van deze avond heb geleerd is dat body positivity meer is dan lekker in je vel zitten of trots zijn op je lichaam. Het is een beweging tegen bodyshaming en een opgelegd schoonheidsideaal. Niet shamen of iemand wel of niet gezond is, dit doen we ook niet bij slanke mensen met ongezonde leefgewoontes. Blij zijn met wat je lichaam allemaal voor je doet ongeacht of je een sixpack hebt of een blubberbuikje. Niet oordelen over anderen maar ook je eigen kritische stem de mond snoeren.

Ik ga leren om trots te zijn op mijn sterke lichaam, mezelf voeden en verzorgen en vooral meer compassie te hebben met mezelf. Dit is een proces maar ik heb gezien dat meer mensen hiermee worstelen. Erover praten met elkaar is een eerstel stap.

Het boek van Megan ligt nu in de winkels en ik raad zeer aan om haar video’s te bekijken.