Wat ik graag nog zou willen leren/doen

Sommige mensen hebben een bucket list, een lijst wat ze allemaal nog willen doen voordat ze doodgaan. Omdat ik het liefst zo min mogelijk bezig ben met doodgaan heb ik niet zo’n lijst gemaakt, maar er zijn wel een aantal dingen die ik nog graag eens zou willen doen of leren.

1. Paaldansen

Wat ik écht nog een keer zou willen doen is paaldansen. Niet als stripper in een club waar mannen geld naar je gooien of in je onderbroek proberen te stoppen maar pole fitness. Dat is met een groep (meiden) lessen volgen hoe je in zo’n paal klimt en je doet trucjes. Dit zou echt een geweldige workout moeten zijn, want je hebt er veel kracht voor nodig om jezelf in zo’n paal te hijsen. Nou was ik op de middelbare school al niet goed in touwklimmen (ik kwam niet eens een halve meter omhoog) maar het lijkt me fantastisch om dit een keertje te proberen. De reden waarom ik dit niet heb gedaan is omdat ik het echt DOODENG vind. Wat als je uit die paal dondert? Die kans acht ik heel groot. En wat als ik als enige helemaal niets kan behalve een rondje zwieren? Er zijn workshops en ik wil nog steeds eens een vriendin overhalen om dit met me te doen. Toch is angst wat me een beetje tegenhoud. Datzelfde heb ik met balletlessen, ik heb meer dan 8 jaar balletlessen gehad maar nu voel ik me te oud om dit nog op te pakken.

2. Een boek schrijven

Op de middelbare school bij de lessen Nederlands lette ik niet echt op. Mijn huiswerk was altijd netjes af en terwijl de leraar het Kofschip nog eens uitlegde was ik een boek aan het schrijven. Het ging over een meisje genaamd Amber die bij familie in Amerika ging wonen voor een jaar high school. Ze leert een jongen kennen die niet goed in zijn vel zit. Hoe langer ze in Amerika is en vrienden maakt en een geweldige ervaring heeft, glijdt de jongen steeds verder af en krijgt hij verkeerde vrienden. Het is een klassiek boy meets girl verhaal, waarin het einde een verrassende wending krijgt (een high school shooting…) Ik heb drie jaar lang elke les Nederlands aan dit boek gewerkt en had iets van 90 handgeschreven pagina’s met het hele verhaal in mijn hoofd. Helaas ben ik nooit verder gegaan en liggen de volgeschreven schriften in mijn kast. Deze vakantie ben ik begonnen met overtypen van het verhaal, ook als ik het nooit ga uitgeven lijkt het me leuk om dit verhaal te delen met mensen die graag lezen. Het is echt een jeugdboek en hopeloos ouderwets (de oom en tante van Amber zijn rijk want wauw, ze hebben een flatscreen tv! Dat was begin 2000 natuurlijk een teken van welvaart haha) maar ik denk dat het leuk is om alles eens vereeuwigd te hebben in getypte tekst.

Ook had ik een thriller in mijn hoofd, maar doordat het verhaal zo goed doordacht in mijn hoofd zit, durf ik het niet op te schrijven. Wellicht ga ik dit ooit nog eens doen.

3. Afstuderen

Dit jaar ga ik (als het goed is) afstuderen! Dan ben ik eindelijk officieel docent Engels. Ik geef al les aan mijn eigen klassen en heb het erg naar mijn zin maar het zou zó fijn zijn als ik mijn papiertje heb en niet meer de constante druk van vier jaar studeren op mijn schouders te hoeven voelen. Daarnaast heb ik na het afronden van mijn opleiding ook eindelijk weer eens tijd voor een sociaal leven, hobby’s (ik schrijf graag, en ik zou toneelspelen weer eens willen oppakken).

4. Mijn grenzen leren kennen

Even heel persoonlijk, ik zit op dit moment oververmoeid thuis. Zoals sommige misschien weten heb ik rond december hier al hulp voor gezocht bij een praktijkondersteuner. Daarbij hoopte ik wat praktische handvatten te krijgen om me niet constant overwerkt te voelen. Helaas… Ondanks mijn geweldige strakke planning, waarbij ik soms meer dan 30 uur naast mijn werk en opleiding aan het studeren was, lukte het steeds minder goed. Een week voor de zomervakantie haalde mijn collega me op met de auto en ze vroeg luchtig: “hoe gaat het?”

Ik kon alleen nog maar huilen… Niet meer te stoppen was ik. Mijn collega moest me echt ompraten om weer naar huis te gaan, we hebben misschien wel tien minuten met de auto voor de tram gestaan voordat ik uiteindelijk toegaf. Blijkbaar was er iets geknapt, waar ik overigens heel erg van baalde want verdorie! Ik moest nog maar een weekje, dán mocht ik instorten, niet eerder. Uiteindelijk is het goed geweest dat ze me zo heeft geholpen. Iedereen was meelevend en begripvol en in augustus kom ik gewoon weer terug op mijn werk. Mijn stage is afgelopen (met een 8,1 gehaald!) waardoor ik een dag meer in de week heb om aan mijn studie te werken zodat ik niet elke avond hoef op te offeren.

Waardoor ik waarschijnlijk oververmoeid ben geworden is omdat ik jarenlang mijn grenzen niet heb bewaakt. Ik zeg altijd ja, sta voor iedereen klaar, cijfer mezelf weg en ben ook nog eens super kritisch op mezelf en wat ik van mezelf moet kunnen. Elke vakantie kon ik even bijkomen (al werkte ik dan nog vaak een paar weken) zodat ik weer fris verder kon. Elke vakantie pakte ik aan om bij te komen, wat me weer een paar weken erdoorheen kon slepen.

Dit stuk wordt al veel te lang, misschien kan ik hier eens op terugkomen als mensen er meer over willen weten, maar ik leer deze “vakantie” dat ik ook eens nee moet zeggen. Mijn grenzen zijn nu heel laag, ik kan veel minder dan ik zou willen en dat is frustrerend, maar omdat ik heel graag weer aan de slag wil eind augustus ben ik verplicht tot ontspannen, uitrusten en niet teveel doen wat energie kost.

5. Huisje, boompje, beestje

Weer zo’n persoonlijk iets. Wat ik graag zou willen in de toekomst naast het behalen van mijn diploma is simpelweg huisje, boompje, beestje. Een huisje heb ik al, beestjes zitten er genoeg in mijn aquarium (al zou ik graag een hond willen), maar ik zou dat toch graag een keertje met een speciaal iemand willen delen. Als je soms een oude blogpost leest kom je erachter dat ik jarenlang heb samengewoond en dat ik een toekomstperspectief had met die persoon. Nou ben ik van mening dat je moet settelen met iemand die goed bij je past en met wie je een mooie toekomst kan opbouwen. Na het vorige stukje kan je vast begrijpen dat ik nu niet actief op zoek ben naar die iemand, eerst moet ik zelf opknappen, maar ik sta er na een paar jaar alleen zijn wel voor open.

Nog meer?

Er zijn zoveel dingen die ik eens zou willen proberen! De lijst zou eindeloos zijn: theatersport, ballet, schilderen, schrijven, de Nijmeegse vierdaagse lopen, het Pieterpad lopen, de zon in de zee zien opkomen… Of wat dacht je van AL mijn recepten overzetten in een nieuw format zodat ze makkelijk te printen én beter leesbaar zijn.

Op dit moment neem ik het leven zoals het gaat. Ik ben lekker met mijn boek aan het overtypen, aan het uitrusten en aan het genieten van rust en ontspanning. Daarna zien we wel weer.

Wat zou jij nog willen doen of leren?