Dit gaat er allemaal al wél goed

Het laatste wat ik wil is dat Groentje Gezond een klaagblog wordt. Ik blijf mijn ziekteproces beschrijven, zowel hier als op Instagram, toch wil ik óók delen wat ik al wél bereikt heb de afgelopen maanden. Op sommige dingen kan ik best trots op zijn, hoewel dat soms helemaal niet zo voelt. Daarom vandaag: Dit gaat er allemaal al wél goed!

Zelf een dagbesteding gevonden!

Als je ziek bij huis zit en je hebt geen werk meer, dan is het soms moeilijk om je bed uit te komen. Vooral als je er ook nog eens een zware depressie bij hebt gekregen. Daarom heb ik zo snel mogelijk een soort stage op mijn oude werkplek geregeld. Daar ben ik nu twee middagen per week om aan mijn afstudeeronderzoek te werken. Op deze manier kom ik in ieder geval onder de mensen en nog belangrijker: ik voel me nuttig! Ik maak een product voor leerlingen die willen excelleren in Engels en daardoor behoefte hebben aan meer differentiatie en aangepast materiaal. Daarvoor heb ik een onderzoek gedaan en nu ben ik daar hard mee bezig. Het fijne van deze “bezigheid” is dat dit aansluit bij mijn studie en ik bekende gezichten blijf zien. Daarnaast is mijn product nu al in gebruik waardoor ik me nog nuttiger voel.

Ik heb weer zin in hobby’s!

Toen ik net in een burn-out zat voelde ik me nutteloos, alles waar ik aan begon zoals puzzelen of breien daar ging ik niet mee verder. Na een paar minuten had ik alle concentratie verloren. Tekenen, kleuren in een kleurboek of kleien vond ik al heel snel niet meer leuk omdat het allemaal niet goed genoeg was. Genieten van creatieve dingen? Dat lukte totaal niet! Maar toen een vriendin vroeg of ik zin had om een middagje te komen schilderen zei ik volmondig ja! Hoewel ik nog láng niet tevreden ben kon ik wel genieten van het schilderen en rustig zonder afleiding één ding doen.

Ook ben ik begonnen met het beplakken van een tafeltje met theezakjes. Het tafeltje was oud en beschadigd maar nu geef ik hem weer een mooi tweede leven. Helaas lukt het me nog niet het af te maken. Gek, dat ik moeite heb om dingen af te ronden maar ik moet de randjes nog beplakken en de tafel lakken.

Kleine geluksmomentjes

Voorzichtig komen de kleine geluksmomentjes af en toe op me af. Vanaf het begin zei iedereen: “ga leuke dingen doen!” Wat ik merk is dat voel dat ik me daarvoor moet verdedigen terwijl dit eigenlijk helemaal niet hoeft. Dus laatst ben ik naar Nemo gegaan, het wetenschapsmuseum in Amsterdam had vrije intree voor de dag. Dan verontschuldig ik me tegenover mensen dat ik dat heb gedaan terwijl ik me nog heel ziek voel. Nou merk ik ook wel dat alle prikkels teveel waren, dat ik daarna een paar uur moest slapen om bij te komen, maar terwijl we bij Nemo waren heb ik het wel heel leuk gehad. Hetzelfde geldt voor een keertje naar de bioscoop of naar een Missverkiezing van Dragqueens gaan. Het kost me nog veel energie allemaal en vaak heb ik de dag erna griepachtige verschijnselen, toch heb ik ervan genoten en het lukt me steeds beter om dingen wat langer vol te houden. Dat voelt heel fijn!

Goede therapie!

Iets wat belangrijk is als je mentaal niet helemaal lekker zit is therapie. Ondertussen ben ik met mijn derde therapie begonnen sinds ik overspanningsklachten kreeg. Je begint altijd eerst bij een lichte vorm, zoals een praktijkondersteuner of tweedelijns psycholoog. Meestal heb je bij de basis GGZ een aantal sessies, dit ligt ook een beetje aan je zorgverzekering. Als je zoals ik twee indicaties hebt (depressie en burn-out) dan heb je recht op wat meer sessies. Uiteindelijk werd ik doorverwezen voor schema- of psychotherapie maar nadat ik alle vragenlijsten en testen bij een nieuwe instelling had gemaakt, bleek dat zij niet eens de goede therapie konden bieden. Toch heb ik daar de standaard sessies afgemaakt die speciaal gericht waren op depressie en burn-out terwijl ik ondertussen druk zocht naar een andere therapeut. En die heb ik eindelijk gevonden! Het bijzondere is dat ze meteen overal doorheen prikt en meteen ziet waar ik mee zit of waar ik mee aan de slag kan. Het geeft zoveel verlichting! Ook omdat het specialistische GGZ is, heb ik volgens mij onbeperkt sessies, in ieder geval tot ik een stuk beter ben. Het is ook fijn dat ik nu met diepgewortelde dingen bezig kan zijn zonder dat ik bang ben dat ik weer weg moet. Daarnaast ben ik ook ergens wel blij dat ik er nu mee aan de slag kan en niet over twintig jaar als de problematiek of schema’s nog dieper geworteld zijn.

Dankbaar

Het afgelopen jaar was zwaar, en vaak is het nog steeds zwaar en onzeker. Mijn relatie ging opeens vanuit het niets uit, mijn werk verlengde mijn contract niet, mijn beste vriendin verhuisde naar Engeland. Pfft, het lijkt soms alsof alles altijd tegelijk gebeurd! MAAAAR: wat ben ik dankbaar voor de lieve mensen in mijn leven! Mijn familie heeft me vanaf dag 1 gesteund. Hetzelfde geldt voor mijn vrienden. Die goede vriendin die verhuisde spreek ik wekelijks via een videochat en voor het eerst sinds jaren denk ik voorzichtig dat ik in november mijn verjaardag wil proberen te vieren. Ook heb ik heel pril sinds kort een nieuwe vriend die vind dat ik soms eens moet klagen in plaats van zeggen dat het goed gaat. Mijn boosheid en frustratie mag ik er bij hem uitslaan, dan staat hij voor me met twee open handen en zegt: “Nou, die UWV arts, die is mijn linkerhand. De andere hand is een gebeurtenis zoals het verliezen van je werk. Hoppa, sla maar eens even hard in die handen!” Het blijkt dat even van me af slaan opluchting bied! Blijkbaar kan ik woede en boosheid totaal niet uiten (ik voel me dan verdrietig in plaats van boos) maar door even te slaan ook al is dat in een kussen ofzo, merk ik dat ik dat gevoel dat wat dieper zit een plekje krijgt.

Is er nog iets wat je graag wil weten over mij, over mijn artikel(en) of over burn-out/depressie? Laat dan gerust een berichtje achter in de comments, op Instagram, Facebook of via Anouk[@]groentjegezond[.]nl