Damn, Honey. Een feministisch pamflet van deze tijd (review)

Jaaaa! Weer een blog online. Als jullie me al langer volgen (of hier per ongeluk zijn terechtgekomen voor deze recensie) dan weten jullie dat Groentje Gezond over gezondheid gaat in de breedste zin van het woord. Omdat ik écht denk dat dit boek goed is voor je mentale gezondheid is heb ik besloten deze review te schrijven. Of je nu 15, 30 of 50 bent… Ongeacht welke sekse of genderidentiteit je hebt, welke seksuele of relationele voorkeur of afkomst je hebt, dit boek kan denk ik voor iedereen een mooie inleiding zijn voor feminisme. Waar ik trouwens van schrok is dat ik de Podcast van het boek al een tijdje aanraad op Instagram en bijna één derde (!!!) van de stemmers vonden zichzelf géén feminist… Maar daar over later meer, laten we beginnen!

Wanneer ben je feminist?

Op de middelbare school riep ik heel hard dat ik feminist was. Nadat ik een onstuimige gothic periode was doorgegaan had werden de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw mijn grote passie. De Musical HAIR stond hele dagen op in mijn kamertje terwijl ik een boek van Joke Smit, die ik in een kringloopwinkel had gevonden, verslond. In de Achterhoek vond iedereen me toch al een beetje gek dus dat ik bezig was met feminisme paste er ook nog wel bij. Wel werd ik (vaak door mannen) verbaal aangevallen, zodat ik ging van: MACHT AAN DE VROUWEN, VROUWEN ZIJN AWESOME! Naar: meer gelijkheid is belangrijk. Tijdens de studie journalistiek die ik een paar jaar volgde kwam daar opeens de Arabische lente, waarin ik vaak schreef dat er werd gestreden voor gelijkheid. Ik belichtte het feministische aspect van wat er toen allemaal gaande was. Maar met het stoppen van mijn studie stopte ook mijn overmatige interesse in politiek en feminisme…
Ik ging samenwonen, had een ongelijkwaardige relatie waar ik super onzeker van werd en in het boek Damn, Honey vond ik gisteren ineens zo veel herkenning!

Het boek!

Feminisme is écht niet een geitewollensokkenverhaal, dit boek is voor jou geschreven in deze tijd. Marie Lotte Hagen en Nydia van Voortuihuizen beginnen in hun voorwoord herkenbaar:

Hier in Nederland hebben vrouwen toch alles voor elkaar?

Je mag toch stemmen? Werken? Je mening geven? Is een feministisch pamflet dan nog wel nodig?

In Saudi-Arabië, dáár is het pas erg

Wees blij dat je nagefloten wordt

Stomme dozen

Uit: Damn, Honey (lees het hele voorwoord op de website)

Ben je geen groter lezer? Geen probleem, dit positieve pleidooi is maar 83 pagina’s lang. Perfect voor een avondje en het is dus een fijn boekje om te lezen en daarna aan een vriendin of vriend uit te lenen. Geloof me, ook als je je niet in feminisme hebt verdiept kun je hier veel herkenning uit halen. Het boek geeft ook bewustzijn over hoe gek sommige dingen eigenlijk zijn geregeld. Het gaat over body positivity, seks, zelfhaat, schaamte, dat “wij” vrouwen ons vaak minderwaardig voelen. Veel van deze zaken zitten heel erg diep en we zijn ons van veel gekke dingen ons helemaal niet zo bewust. Opeens ging ik tijdens het lezen terug in de tijd waarin ik dacht dat ik als zestienjarige toch wel eens seks met mijn vriendje moest hebben terwijl ik daar niet aan toe was. Gelukkig heb ik niets tegen mijn zin gedaan, maar het had mij toch wel heel erg geholpen als bij de sekslessen bij biologie er ook maar één docent was die had gezegd dat het belangrijk is dat ALS je seks hebt je respect voor elkaar moet hebben en nooit iets tegen je zin moet doen. Zulke KLEINE dingen kunnen een verschil maken, één zinnetje kan een meisje van 15/16  helpen met minder druk ervaren als het gaat om bijvoorbeeld seks.

Nu lijkt het alsof dit een heel negatief boekje is maar het tegendeel is waar! Het zet je wel aan het denken en sommige thema’s zijn nou eenmaal heftig maar er zit ook veel humor en positiviteit in! Daarnaast denk ik dat dit boekje mij toen ik jonger was heel erg had kunnen helpen. Toch is het ook als volwassene (bijna dertiger) heel interessant om te lezen omdat de schrijfsters ook kijken naar het hier en nu én hoe zij dingen ervoeren toen ze jonger waren.

Anno 2019 moeten we in ieder geval klaar zijn met victim blaming, straatintimidatie, bepaalde voorwaarden waar we aan zouden moeten voldoen om volwaardig te zijn (! wat een onzin dat je per sé aan een bepaald schoonheidsideaal zou moeten voldoen!) BE YOURSELF.

Geeft stof om te bespreken!

De hele avond bestookte ik mijn vriend met vragen. “Waarom denk jij dat mannen naar vrouwen sissen?” “Kreeg jij zelfverdediging op school of alleen de meisjes?” “Wat vind jij van zus of zo?” Ook kreeg ik enorm veel behoeften om mijn eigen ervaringen te delen. Dat ik een keer in mijn studententijd wat langer bij een jongen op zijn kamer bleef hangen omdat hij beloofde mij thuis te brengen, toen ik niet met hem wilde zoenen vond hij dat ik zelf maar naar huis moest fietsen terwijl ik in die tijd bang was dat ik op elke straathoek of langs elk park verkracht of vermoord kon worden.

Een boek als deze geeft stof om te bespreken, met je vriendinnen maar ook zeker vrienden. Praten over ongelijkheid, maar ook hoe een ander denkt geeft je een breder referentiekader.

Ben jij feminist?

Zoals ik al vertelde stelde ik de volgende vraag aan mijn volgers op Instagram:

Helaas was ik te laat om de resultaten op te slaan… Maar ongeveer 1/3 van de mensen vonden zichzelf geen feminist. Daarom vroeg ik deze mensen: waarom niet? Blijkbaar is feminisme nogal een beladen term…

Ik kreeg interessante antwoorden terug, en nogmaals, dialoog is juist super belangrijk! Zonder oordelen gingen we in gesprek en ik kreeg onder andere de antwoorden dat vrouwen geen moeite hadden met een traditioneel rolpatroon. Vonden dat we de fysieke/mentale verschillen niet moesten wegpoetsen tussen man en vrouw. Of ze vonden feminisme een activistische term of scharen zich liever niet onder een bepaald label.

Persoonlijk denk ik dat je ook prima feminist kan zijn als huisvrouw, mama, papa, student, man, vrouw, etc. etc. Ik kan niet alles benoemen, maar op bladzijde 5 van Damn , Honey staan minimaal 82 (ik heb geteld, waar wellicht vergeet ik er wat) mensen waar dit boek voor geschreven is. Van Barbiepop tot bolleboos, van sekswerkers tot stiefmoeders en van oma’s tot meisjes van Verkade. Ik zeg alleen maar: lees het boek en oordeel zelf!

Het boek kan je HIER bestellen (lees hier over affliate links)

Klik op bovenstaande plaatje om op Spotify de Podcast van Damn, Honey te luisteren! (aanrader!)

Verdere aanrader:

Waar ik als tiener feminist door was geworden was het gedicht van Joke Smit: “Er is een land waar vrouwen willen wonen”.  Aangezien ik geen risico wil nemen met auteursrecht heb ik besloten dat gedicht hier niet over te nemen met bronvermelding maar ik verwijs jullie naar het gedicht via De Digitale Bibliotheek voor Nederlandse letteren.

Nou ben ik wel benieuwd: zou jij dit boek willen lezen? Wat vind jij van (modern) feminisme?