Mensen die zeggen dat honger hebben een fijn gevoel geeft, of zeggen dat alleen kindertjes in Afrika honger hebben (sorry maar dat is gewoon discriminerend… En hongersnood vergelijken met honger hebben is toch echt een beetje vergezocht. Nee ik heb geen trek ik heb honger!) snap ik echt niet. Ik hou niet van honger hebben, honger lijden zelfs. Dat verklaart dat ik langzaamaan toch te grote porties ben gaan eten en daardoor steeds op hetzelfde gewicht blijf steken. Deel 1 van mijn ontdekking lees je hier
Misschien merk je al dat ik dit schrijf terwijl het avondeten-tijd is, ik zit nu midden in mijn detox en ik heb echt zoveel zin in eten. Nee, niet alleen zin, mijn maag knort en borrelt. Mijn hoofd heeft geen zin meer in nadenken na een halve dag werk en een halve dag school (en ik moet nog tot acht).
Na mijn soepje die eigenlijk niet hoort in deze detoxdagen, merk ik dat ik weer kan nadenken! Dus, honger, iets wat ik nu op dit moment dus even niet meer heb waardoor ik weer wat objectiever kan schrijven.
Ik heb een hekel aan honger, als ik honger heb en verdwaald ben dan word ik super chagrijnig. Een eigenschap die ik heb van mijn moeder, zij kan ook echt woest worden wanneer we op vakantie voor de derde keer hetzelfde rondje hadden gelopen en zij honger heeft. We ontploffen dan gewoon. En ontploffingsgevaar op je werk, stage of studie wil je koste wat kost voorkomen toch? Daarom had ik lekkere grote porties mee naar mijn nieuwe werk, gewoon omdat ik niet wil dat mensen me een afschuwelijk mens vinden als ik hongerig ben.
Maar wat zijn nou die “te grote porties” waar ik steeds naar refereer? Nou bijvoorbeeld deze mooie pot vol met (weet ik hoeveel gram) havermout, mét fruit, én noten. Deze overnight oats eet ik rustig, af en toe een lepel, maar ik lepel de bak wel leeg in een ochtendje.
Of drie wortelpannenkoekjes, die ik dan ook nog weer deelde, maar alsnog, mét beleg:
En deze salade bijvoorbeeld. Super lekker, vier soorten vis én nog een avocado. Maar het is meteen een mega bak. Omdat in mijn hoofd spinazie minder kilocalorieën bevat dan bijvoorbeeld een aardappel eet ik liever zo veel mogelijk. Het gaat niet meer om wát ik eet maar dát ik eet. En dan het liefst veel. Hoe gek is dat?
Daarom doe ik af en toe een detox, een dag of een paar dagen alleen maar sapjes drinken zodat ik weer even “reset”. Sommige mensen vinden het onzin, andere mensen zweren erbij. Ik weet niet of het voor mijn lichaam geweldig is, maar ik creëer wel weer een goede mindset als het gaat om het waarderen van eten.
Na jaren op dieet ben ik zó bang om honger te lijden. Afvallen staat voor mij al snel gelijk aan rare diëten óf honger, en dat wil ik echt niet meer. Vooral niet als dat de enige manier is om slank(er) te zijn. Maar ik realiseer me wel dat afvallen te maken heeft met keuzes maken, met slimme keuzes welteverstaan.
Sharetember doet mij wel realiseren dat ik al heel goed en gezond eet, maar dat ik mijn “angst” onder ogen moet komen. Je hóeft geen honger te lijden als je gezond leeft, en je mag jezelf best wat gunnen. Ik realiseer me dat ik grote porties ben gaan eten omdat ik van kwantiteit hou, zelfs als de kwaliteit van het eten goed is.
Een goede tip die ik kreeg en misschien moet uitproberen is: “wacht met eten tot je honger hebt”. Stiekem vind ik dat eng omdat ik dan bang ben dat ik óf teveel ga eten, óf afwijk naar een ongezonde optie.
Maar dat zijn allemaal negatieve benaderingen van dit probleem, deze kan ik oplossen door:
1. altijd een gezonde optie bij me hebben
2. mijn perceptie van honger hebben veranderen. Dus niet meer denken: honger lijden máár honger is af en toe niet erg.
3. beter naar mijn porties kijken.
Deze maand kom ik tot een heleboel inzichten
Hoe ben jij als je honger hebt?
Wist je dat je Groentje Gezond ook kan volgen op Facebook, Instagram en Twitter?
2 comments
Omg ik snap je gevoel zo goed!
Ik ben ook bang om honger te lijden.
Vreselijk!
Ik ben dan ook echt bloed chagrijnig als ik honger heb.
Wat jij nu doet met sapjes is voor mij, in mijn hoofd tenminste, echt een living hell haha.
Ik zou het je niet snel na durven doen.
Zo herkenbaar! Ik heb een hekel aan het hongergevoel. Word er ook bloedchagerijnig van haha.