Toen ik nog student was, had ik geen eettafel. Ik at altijd op mijn bed, en als ik met mijn huisgenoten at dan aten we meestal bij iemand op de kamer (op bed, op een stoel, op de vloer). Vooral samen eten vond ik gezellig, je besprak je dag, en als student hadden we vaak na het tafelen gezellige of diepgaande gesprekken en werd er al snel een drankje bij gedronken.
Toen ik ging samenwonen was het al anders, mijn ex werkte in de horeca dus ik at vaak alleen. We hadden een heel klein huisje en ik at weer voor de televisie op de bank of een luie stoel. Toen we iets groter gingen wonen hadden we geen ruimte voor een tafel dus aten we, als we al samen aten, op de bank.
Nu woon ik alleen, en heb ik sinds mei ongeveer een tafel met twee stoelen, de tafel kan uitgeklapt worden en dan kunnen er vier tot zes mensen aan eten. Maar wat gebeurt er? Ik ben vastgeroest in oude gewoontes en eet vaak nog steeds op de bank voor de televisie. Terwijl ik normaal gesproken amper tv kijk (wel series en films, dus die zet ik maar op rond etenstijd).
In je eentje eten vind ik niet zo gezellig. Gelukkig heb ik vaak iemand te gast en kan ik lekker kokkerellen. Maar helaas, vaak vergeet ik gewoon dat ik een tafel heb! Dan eet ik nog steeds met mijn visite op de bank.
Aan tafel eten
Toch is het eten aan tafel en stuk beter, denk ik, en wel hierom:
Je eet een stuk bewuster. Zonder afleiding. Het is echt een eetmoment en je propt niet alles zomaar naar binnen. Als je eters hebt is het ook een stuk gezelliger om aan een tafel te eten. Een gedekte tafel doet al een heleboel met je eetlust maar ook je bewustwording. Eet je terwijl je naar een scherm kijk dan proef je niet echt, je bent met andere dingen bezig in plaats van waar het eigenlijk om draait: eten.
Ook ben je vaak druk bezig met koken, zelfs voor mezelf kook ik vaak uitgebreid en in ieder geval gezond. Eigenlijk is het zonde dat je niet voor de volle honderd procent bewust bent met wat je eet. Iets wat ik op andere momenten wel probeer.
Ook speelt het voor mij mee dat ik vaak na het eten geen zin meer heb om de afwas te doen. Waardoor de stapel met afwas maar groeit en het een steeds groter karwei wordt.
Vooral in gezinnen blijkt het volgens onderzoeken belangrijk te zijn dat er gezamenlijk wordt gegeten. Het sociale aspect speelt hier vooral een grote rol in.
Volgens dit onderzoek heeft obesitas, oftewel overgewicht, een kleinere rol als families samen eten. Het waarom is helaas nog niet helemaal duidelijk.
Proefje
Gisteren bood mijn moeder haar hulp aan met een grote januari poetsbeurt. Ze was vooral een mentale steun en morgen komt hier een artikel over online. We aten gisteren gezellig samen aan tafel en ik heb me voorgenomen om voortaan altijd aan tafel te eten. Om alle redenen die ik hierboven eigenlijk heb genoemd. Bewust eten, genieten van het eten maar ook is de drempel om af te wassen (niet wegzakken op de bank) kleiner.
Even de tafel dekken, een snelle maaltijd na een drukke dag met zelfgemaakte komkommersalade en kip met rijst.
Ik ben wel benieuwd, eten jullie altijd aan tafel? En doe je dat alleen of met je gezin? Merk je zelf voordelen aan het eten aan tafel?
